Σήμερα, έχοντας ήδη διανύσει το ένα τέταρτο του 21ου αιώνα και μέσα σε διαρκώς μεταβαλλόμενες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες, τα εκπαιδευτικά συστήματα, προκειμένου να προσαρμοστούν, αναζητούν λύσεις με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Ωστόσο, οι λύσεις δεν προκύπτουν ως διά μαγείας, αλλά μόνο μέσα από την ενδελεχή εξέταση και έρευνα των δυνατοτήτων της τεχνολογίας σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες όλων των συνιστωσών του συστήματος της εκπαίδευσης (εκπαιδευτές, εκπαιδευόμενοι, θεσμοί, κ.λπ.).

Η εκπαίδευση αποτελεί ένα ολοκληρωμένο σύστημα, όλες οι συνιστώσες του οποίου λειτουργούν συμπληρωματικά για την πρόοδο της κοινωνίας και των πολιτών της. Σήμερα, τα κριτήρια ποιότητας των εκπαιδευτικών διαδικασιών και περιβαλλόντων είναι περισσότερο από ποτέ εστιασμένα στον άνθρωπο και στην εμπειρία του μέσα σε αυτά. Το περιβάλλον είναι η έννοια-εργαλείο που διαμορφώνει το πλαίσιο μέσα στο οποίο επιτελείται η μαθησιακή διαδικασία, ενώ κατά τη διαρκή επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, είναι ουσιώδους σημασίας ο τρόπος διαμόρφωσης και λειτουργίας των κοινοτήτων μάθησης και πολύτιμο εργαλείο για τη συμμετοχή των εμπλεκομένων είναι η πραξιακή φιλοσοφία.

Στο πρώτο κεφάλαιο αποσαφηνίζονται όροι σχετικά με την εκπαίδευση σε πολύτροπα περιβάλλοντα. Στο δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάζονται θεωρίες μάθησης χρήσιμες για τον διδακτικό σχεδιασμό, αλλά και επιλεγμένες θεωρίες των μέσων, χρήσιμες στον σχεδιασμό μαθησιακών δραστηριοτήτων σε ψηφιακά περιβάλλοντα. Το τρίτο κεφάλαιο πραγματεύεται την έννοια της εκπαιδευτικής καινοτομίας μέσα στα ποικίλα στάδια της εκπαιδευτικής διαδικασίας και την έννοια της κουλτούρας της ενδοσχολικής επιμόρφωσης. Στο τέταρτο κεφάλαιο, στο πλαίσιο του σχεδιασμού και της ανάπτυξης περιεχομένου πολυμορφικού μοντέλου μάθησης, παρουσιάζεται ως μελέτη περίπτωσης η μουσική εκπαίδευση σε πολύτροπο περιβάλλον. Τέλος, στο πέμπτο κεφάλαιο προσεγγίζεται η έννοια του εκπαιδευτικού ρόλου και η δυναμική του συνεργατικού λόγου, καθώς δίνεται έμφαση στην εκπαιδευτική κουλτούρα.

Εισαγωγή
Διάρθρωση του περιεχομένου

Κεφάλαιο 1: Εκπαίδευση σε πολύτροπα περιβάλλοντα: αποσαφηνίσεις και προσδιορισμοί
Εισαγωγή
1.1 Προσδιορίζοντας την εξ αποστάσεως εκπαίδευση ως πολυμορφική, σε πολύτροπα περιβάλλοντα
1.2 Το θεωρητικό πλαίσιο της εξ αποστάσεως πολυμορφικής εκπαίδευσης
1.3 Το παιδαγωγικό πλαίσιο της εξ αποστάσεως πολυμορφικής εκπαίδευσης
1.4 Τα χαρακτηριστικά της εξ αποστάσεως πολυμορφικής εκπαίδευσης
      Ο μαθητής
      Ο δάσκαλος (καθηγητής–σύμβουλος)
      Η μάθηση και η διδασκαλία
      Η αλληλεπίδραση και η επικοινωνία
      Το εκπαιδευτικό υλικό
      Τα τεχνικά μέσα
      Ο εκπαιδευτικός φορέας
      Ο τόπος και ο χρόνος
      Η αξιολόγηση
1.5 Μορφές πολυμορφικότητας στην εξΑΕ και αρχές που διέπουν τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη του εκπαιδευτικού υλικού
   1.5.1 Ερμηνεύοντας και αναζητώντας την πολυτροπικότητα στο εκπαιδευτικό υλικό
1.6 Προσδιορίζοντας το «περιβάλλον»
   1.6.1 Υψηλής ποιότητας μάθηση
   1.6.2 Τρισδιάστατα εικονικά περιβάλλοντα μάθησης
   1.6.3 Πλεονεκτήματα των 3D περιβαλλόντων
   1.6.4 Εικονική πραγματικότητα
      Επισήμανση
   1.6.5 Τρισδιάστατα εμβυθιστικά περιβάλλοντα
Τρισδιάστατες εφαρμογές υπολογιστή
Τρισδιάστατες εφαρμογές ιστού
   1.6.6 Εικονικοί κόσμοι
1.7 Επιμόρφωση και διά βίου επαγγελματική ανάπτυξη μέσα από πολύτροπα περιβάλλοντα
1.8 Τοποθετήσεις για τις αρχές της εκπαίδευσης ενηλίκων
Επιλογικά

Κεφάλαιο 2: Αξιοποίηση θεωριών μάθησης: ζητήματα συμβολής τους σε e-περιβάλλοντα
Εισαγωγή
2.1 Θέσεις των θεωριών μάθησης
   2.1.1 Πραγματισμός και θεωρία της κριτικής σκέψης
   2.1.2 Συμπεριφορισμός
   2.1.3 Εποικοδομισμός: κοινωνικές και πολιτισμικές αποχρώσεις
   2.1.4 Η κοινωνική θεωρία του Bandura
   2.1.5 Η θεωρία της κριτικής χειραφετικής παιδαγωγικής
   2.1.6 Η θεωρία των γνωσιακών ενδιαφερόντων
   2.1.7 Η θεωρία της δραστηριότητας
   2.1.8 Η θεωρία της εγκαθιδρυμένης μάθησης
   2.1.9 Η θεωρία της επικοινωνίας και της κριτικής επικοινωνιακής διδακτικής
   2.1.10 Η θεωρία του κατανεμημένου γιγνώσκειν
2.2 Θέσεις των θεωριών μέσων και επικοινωνίας
   2.2.1 Η θεωρία του πλούτου των μέσων
   2.2.2 Η θεωρία του συγχρονισμού των μέσων
      Επικοινωνιακές διαδικασίες
      Τεχνικές δυνατότητες των μέσων
      Η ομάδα που επικοινωνεί
      Οι προτάσεις της θεωρίας του συγχρονισμού των μέσων
   2.2.3 Θεωρίες επικοινωνίας και εικονικά περιβάλλοντα
   2.2.4 Η αξιοποίηση των θεωριών επικοινωνίας στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό
2.3 «Τεχνικά» χαρακτηριστικά θεωριών και η ενσωμάτωσή τους σε πρακτικές για πολύτροπα περιβάλλοντα
   2.3.1 Η «εργαλειοποίηση» της χειραφετικής εκπαίδευσης ως πρακτικής
   2.3.2 Η διδασκαλία της δράσης και τα ενεργά υποκείμενα
   2.3.3 Η προσωπική θεωρία ως πλαίσιο ανάλυσης και πρακτικής
   2.3.4 Το ενδιαφέρον για την πράξη ως αλλαγή
Επιλογικά

Κεφάλαιο 3: Καινοτομία και δημιουργία κουλτούρας για την ενδοσχολική επιμόρφωση
Εισαγωγή 
3.1 Προσδιορισμός του όρου «καινοτομία» / «εκπαιδευτική καινοτομία»
   3.1.1 Δυσκολίες στην εφαρμογή μιας καινοτομίας
      Επισήμανση
   3.1.2 Διαδικασία εισαγωγής καινοτόμων δράσεων στο σχολείο
   3.1.3 Αποτελεσματικότητα της εκπαιδευτικής καινοτομίας
   3.1.4 Συνήθεις πρακτικές καινοτόμων δράσεων – εκπαιδευτικών προγραμμάτων 
   3.1.5 Ο ρόλος των εκπαιδευτικών στην υιοθέτηση καινοτομιών 
   3.1.6 Παράγοντες που επηρεάζουν την επιμόρφωση και τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε καινοτόμα προγράμματα
3.2 Η ενδοσχολική επιμόρφωση
   3.2.1 Το μοντέλο της επιμόρφωσης με επίκεντρο το σχολείο
   3.2.2 Το μοντέλο της επιμόρφωσης ως ανάπτυξης προσωπικού
3.3 Ο ι σχολικές μονάδες ως μανθάνοντες οργανισμοί και η ανάγκη ύπαρξης οργανωσιακής κουλτούρας
   3.3.1 Η σχολική μονάδα ως μανθάνων οργανισμός – Ο ι επαγγελματικές κοινότητες μάθησης
   3.3.2 Μορφές σχολικής κουλτούρας: εστιάζοντας στον ρόλο των εκπαιδευτικών
      Αποσπασματικός ατομικισμός
      Κατακερματισμός
      Κουλτούρα συνεργασίας
      Επιβεβλημένη συντροφικότητα
Επιλογικά

Κεφάλαιο 4: Σχεδιασμός και ανάπτυξη περιεχομένου πολυμορφικού μοντέλου μάθησης. Μελέτη περίπτωσης για τη μουσική εκπαίδευση σε πολύτροπο περιβάλλον
Εισαγωγή
4.1 Μέλη της κοινότητας μάθησης
   4.1.1 Ρόλοι και αρμοδιότητες
   4.1.2 Μέθοδοι υλοποίησης της επιμόρφωσης
4.2 Μεθοδολογία της μελέτης – δράση και δραστηριότητες
   4.2.1 Επικοινωνία – διδακτική στήριξη – αλληλεπίδραση
4.3 Αξιοποίηση του συστήματος διαχείρισης μάθησης – Moodle (LMS) για τη διαμόρφωση του e-περιβάλλοντος
   4.3.1 Σχεδιασμός της κοινότητας μάθησης
   4.3.2 Σχεδιασμός διδακτικών ενοτήτων
4.4 Ανάπτυξη προγράμματος σπουδών με πραξιακό φιλοσοφικό προσανατολισμό για επαγγελματίες της μουσικής εκπαίδευσης
      Πώς;
      Στόχοι 
      Γιατί κάτι τέτοιο θεωρείται σημαντικό; 
      Μουσική κατανόηση
      Εκπαιδευόμενοι και εκπαιδευόμενες
      Διαδικασίες μάθησης
      Μαθησιακό περιεχόμενο
       Αξιολόγηση
4.5 Μοντέλα μάθησης σε πολύτροπο περιβάλλον: αξιοποιώντας θέσεις της πραξιακής φιλοσοφίας για τη μουσική εκπαίδευση
      Πώς μπορεί να ιδωθεί η μουσική ως διά βίου πρακτική στο συγκεκριμένο «τρίγωνο της διά βίου μάθησης»; 
      Ολιστική προσέγγιση στη μάθηση
      Αυτοργανώσιμη μάθηση
      Συνδυαστική (blended learning) και συνεργατική μάθηση
      Μετασχηματίζουσα μάθηση
       Αυτόνομη μάθηση
       Αυτορρυθμιζόμενη μάθηση
4.6 Μοντελοποίηση
   4.6.1 Πολυδιάστατη μορφή
   4.6.2 Υβριδική μορφή
   4.6.3 Χειραφετική μορφή
   4.6.4 Ευέλικτη μορφή
   4.6.5 Αναστοχαστική μορφή
4.7 Εφαρμογές τεχνικών αξιολόγησης στο προτεινόμενο μοντέλο
4.8 Αποτελέσματα εφαρμογής
4.9 Επαγγελματική μουσική εκπαίδευση και επαγγελματικό στάτους των εκπαιδευτικών μουσικής σύμφωνα με την πραξιακή φιλοσοφική θεώρηση 

Κεφάλαιο 5: Μια επαναδιατύπωση της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών με όρους συγχρονίας και συνεργατικού λόγου

Βιβλιογραφία
Ελληνόγλωσση
Ξενόγλωσση
Προτάσεις για περαιτέρω μελέτη

Downloads

File Type	File Name
	Περιεχόμενα
	Ενδεικτικό κεφάλαιο

Συγγραφείς

Συγγραφέας	Βιογραφικό
Αργυρίου Μαρία	Η Αργυρίου Μαρία είναι Ειδικό Διδακτικό Προσωπικό (Ε.ΔΙ.Π.) στο Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Υπηρετεί ως Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό στο Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, του Πανεπιστημίου Αιγαίου με αντικείμενο: «Μουσική Παιδαγωγική: Εφαρμοσμένη Διδακτική στο Νηπιαγωγείο». Κατέχει τίτλο μεταδιδακτορικού διπλώματος με επιβλέπουσα την καθηγήτρια Έλενα Θεοδωροπούλου, από το ίδιο ανώτατο ίδρυμα, και τίτλο διδακτορικού διπλώματος από το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου με επιβλέπουσα την Λένια Σέργη, καθώς και δύο μεταπτυχιακά διπλώματα: «Σπουδές στην Εκπαίδευση» με κατεύθυνση τη Διοίκηση Σχολικών Μονάδων (Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο) και «Μοντέλα Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Εκπαιδευτικών Μονάδων» (Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, Πανεπιστήμιο Αιγαίου) με κατεύθυνση την Εκπαιδευτική Ηγεσία και την Αξιολόγηση των σχολικών μονάδων. Αναπτύσσει από το 2004 μεγάλη δραστηριότητα στους τομείς της Δια Βίου Μάθησης και της Εκπαίδευσης Εκπαιδευτικών συμμετέχοντας σε ευρωπαϊκά, εθνικά και αυτοχρηματοδοτούμενα προγράμματα. Στη συγγραφική της ιδιότητα περιλαμβάνονται τα σχολικά εγχειρίδια Μουσικής της Α΄ και Β΄ Τάξης για το Δημοτικό Σχολείο, επιστημονικές επιμέλειες βιβλίων, μουσικοπαιδαγωγικές εκδόσεις και επιμέλειες σειρών για την εκπαίδευση γενικότερα. Έχει την επιστημονική ευθύνη και επιμέλεια της μουσικοπαιδαγωγικής περιοδικής έκδοσης «Μουσική σε Πρώτη Βαθμίδα» και είναι συν-επιμελήτρια του open access ακαδημαϊκού περιοδικού Hellenic Journal of Music, Education and Culture της Ένωσης Εκπαιδευτικών Μουσικής Αγωγής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (www.primarymusic.gr). Η πρόσφατη καλλιτεχνική της δραστηριότητα περιλαμβάνει την ίδρυση και τη διεύθυνση του φωνητικού συνόλου CORPUS MUSICAE του Τ.Ε.Π.Α.Ε.Σ, της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου στη Ρόδο.
Ταψής Νικόλαος	Ο Νίκος Ταψής υπηρετεί ως Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό στο Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, του Πανεπιστημίου Αιγαίου, με αντικείμενο: «Εικονική πραγματικότητα στην εκπαίδευση και τον εκπαιδευτικό σχεδιασμό», ενώ είναι υπεύθυνος των δεδομένων και δεικτών ποιότητας του τμήματός του. Έχει μεταπτυχιακό δίπλωμα στο «Παιδικό βιβλίο και παιδαγωγικό υλικό» και διδακτορική διατριβή στη χρήση εικονικών κόσμων στην εκπαίδευση. Ερευνητικά ασχολείται με την αξιοποίηση των αναδυόμενων τεχνολογιών στην εκπαίδευση και, ειδικότερα, τη χρήση τεχνολογιών σφαιρικού και στερεοσκοπικού περιεχομένου, εικονικής και επαυξημένης πραγματικότητας για τη δημιουργία καινοτόμων μαθησιακών περιβαλλόντων. Υποστηρίζει τη χρήση περιβαλλόντων ηλεκτρονικής μάθησης στο ΤΕΠΑΕΣ από το 2004, ενώ συμμετείχε και συμμετέχει σε σειρά ερευνητικών προγραμμάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου.